José Luis Cabouli : «Ton ego pòt pas suportar tota la vertat».
La Vanguardia. Dissabte 23 d’agost de 2003. La Conta.
José Luis Cabouli : «Ton ego pòt pas suportar tota la vertat».
Ai 52 ans. Soi nascut a Buenos Aires. Èri cirurgian plastician, mas dels que s’enriquisson pas, e uèi soi terapeuta regressiu. Ai un filh de 10 meses e un filh de 20 ans. Cresi que dins la vida, purgam las errors de las vidas anterioras que devèm corregir amb amor e los terribles traumàs dont nos devèm liberar quand nòstra consciéncia se’n rebremba.
José Luis Cabouli. Fòto : José María Alguersuari.
Terapeuta regressiu.
Un pacient me disiá qu’aviá de dolors al ventre que s’accentuavan pendent las disputas amb lo coble a causa de sas pròprias crisis de gelosiá.
– Qué li avètz recomandat ? –
– Li ai demandat de descriure la dolor e m’a respondut : «Es coma s’aguèsse un punhal plantat dins lo ventre.» Ai pres la frasa al pè de la letra, coma o fariá lo subconscient de mon pacient, e l’ai interrogat fins qu’a atengut l’experiéncia causa del simptòma. –
– Una ulcèra ? –
– Una batèsta dins una tavèrna dins la quala mon pacient ven de descobrir que sa femna li foguèt infidèla e que l’autre òme l’escotelèt. –
– Alara es normal qu’aquò faga mal… –
– Non, la batèsta s’es debanada dins una vida anteriora. Dins la terapia, a reviscut sa ràbia, son òdi, sa colèra e sa mesfisança de cap a sa femna e s’es liberat. Perque quand la mòrt subreven en qualques segondas, la consciéncia es entrapelada dins l’estupor abans de comprene qu’es mòrta. –
– E coma rebremba el ara que foguèt una altra persona ? –
– Lo passat pòt pas èsser atench que per l’emocion, ensagi donc d’empachar lo pacient de rasonar, mas puslèu d’evocar de las sensacions e dels sentiments. –
– Foè, qual fulheton televisiu. –
– Cregas pas a la vida passada s’o desiras, mas crei al subconscient que, coma o disiá Sábato, es mai real que la realitat. Temptarem puèi d’agotar totas aquelas sensacions desagradivas per fin que poscatz liberar ta consciéncia palficada dins lo temps pel tust de la mòrt subta. –
– E se la dolor es causada per una ulcèra ? –
– Alarvetz lo pacient auriá pas arribat a mon gabinet. Çò que li arriba, es que quand se tròba confrontat a una situacion similara a la de las vidas anterioras, lo simptòma de dolor al ventre repren, perque sa consciéncia es entrapelada a aquel moment. Ensagi de reviure intensament totas aquelas emocions de ràbia e de dolor perque sa consciéncia se destaque d’aquel còs qu’a pas mai cap de relacion amb el. –
– E s’el a inventat tot aquò sul combat o, a la suggestion, o tira d’un film ? –
– Vos ai ja dich que i a qui crei qu’aqueles episòdis reviscuts son pas que de fantasmas del subconscient : enfin, de tota faiçon pel subconscient tot çò que coneis es vertadièr. Aital, s’agotas aquela dolor, liberas lo pacient de son pròpri fantauma. La certitud que son traumà precedís sa pròpria vida vendrà benlèu mai tard. –
– Coma me poiriái rebrembar ieu d’autras vidas ? –
– Per començar, se pòt pas seguir una terapia regressiva per curiositat, i cal anar per necessitat a causa d’un simptòma inexplicable. Aquel simptòma present nos tornarà al traumà passat per las emocions reviscudas. E i a tres grands moments ont s’exprimisson aqueles traumàs anteriors : la mòrt, l’experiéncia fetala e la pichona enfança. –
– Vos rebrembatz de vòstra naissença ? –
– Òc. Ai reviscut las emocions de l’enveja de sortir, lo freg de la pèça, las sensacions de compression, d’estofament… Mas soi incapable d’evocar d’imatges. E ai agut una pacienta que se rebrembava de sa colèra de cap a l’abséncia de sa maire… –
– Pendent la jasilha ? –
– Òc, sa maire dormissiá jos anestesia e es la sòrre de sa maire, sa tanta, que l’a efectivament lavada a sa naissença e m’a explicat mai tard qu’aviá totjorn agut una relacion plan particulara amb sa tanta e, d’un autre costat, gardava una certana distància amb sa maire. Çò qu’es curiós, es que degun li aviá pas explicat de per abans que sa maire èra estada anestesiada pendent sa jasilha. –
– Benlèu que l’a ausit sens o saber… –
– Ieu pensi que l’a viscut e que se’n rebremba. Perqué pas ? En mai, existís una analogia evidenta entre los traumàs patits pendent de vidas anterioras e la naissença. Per exemple, los decèsses per pendeson o anoxia dins una autra vida son sovent miralhats dins las circularas del cordon al moment de la naissença dins la vida actuala. –
– E aquò pòt pas èsser simplament un marrit sovenir d’enfança ? –
– Soi estat cirurgian abans de me consacrar a la terapia regressiva, après m’èsser familiarizat amb las òbras del Dr Morris Netherton. Una de mas pacientas sofrissiá de dolors continuas e inexplicadas dins l’esquina amb de contracturas continuas… –
– Marrida postura ? Estrès ? –
– L’avèm operada dos còps e avèm capitat a li retirar una partida de l’òs de l’omoplata, de badas. Ai ensajat la terapia Netherton e sèm venguts reviure amassa una experiéncia de tortura a l’Edat Mejana. –
– Qual film ! –
– Mas a marchat. E ieu meteis sofrissiái d’una gastriti inexplicabla fins que revisquèri una batalha dins una vida anteriora pendent la quala soi estat atench per una lança. –
– Ieu preferissi la gastriti, alavetz. –
– Lo subconscient vos mena aquí ont la consciéncia deu trabalhar per nos liberar d’una experiéncia traumatica. –
– E nos rebrembam pas mai dels formidables bacanals romans ? –
– Los sovenirs agradius daissan pas cap de traça. Los traumàs son dominats en los revivent e en compensant tos pròpris comportaments mesquins, egoïstas o crudèls per un amor novèl que restablís l’equilibri universal. –
– E se pòdi pas evocar cap de vida anteriora ? –
– Lo blocatge en terapia se produtz pas que quand lo pacient a quicòm a amagar e utiliza son energia per l’empachar d’emergir. Ton ego pòt pas gerir tota la vertat perque es tròp umilianta e ensajas de l’amagar. –
– E essent estat Cleopatra o Napoleon… ? –
– Ai pas jamai encontrat de pacients qu’aguèssen agut una vida anteriora celèbra o amb glamour. Se rebremban totes de las vidas crudèlas e dels mòrts d’èssers umans desconeguts e maluroses. –
Lluis Amiguet.
Un pas.
Foguèt un pas tot pichon per l’umanitat, mas un de plan grand per ieu, mas me rebrembi pas clarament del moment de ma naissença e mai se me soi daissat en estransi pendent qualques oras, çò que m’empacha pas de vos convidar (i a pas cap de dangièr) per ensajar de començar, coma ditz Cabouli, per las sensacions : las odors, lo freg e la calor, los bruches, los lums… E un còp descobèrts los mistèris de la naissença ela meteissa, l’eternitat. La metampsicosi o transmigracion de las armas es un acte de fe comun dins mantuna religion e una possibilitat considerada per la psicanalisi jungiana. Ara, ensagi d’abordar la terapia regressiva amb una distància sana, çò que recomandi, e mai se vesi pas de risc mai grand dins la situacion que lo que menaça vòstra pòrtafuèlha. E aicí, sabèm prene suènh de nosautres.
Traduccion : Jordi Ràfols.